Czy sól himalajska jest zdrowsza od białej?

Sól himalajska i sól kuchenna to dwa rodzaje soli, które różnią się pochodzeniem, składem i właściwościami. Czy jednak te różnice mają wpływ na nasze zdrowie? Czy warto wybierać droższą i rzadziej dostępną sól himalajską zamiast zwykłej soli kuchennej? W tym artykule postaramy się rozwiać wątpliwości i odpowiedzieć na najczęściej zadawane pytania związane z tym tematem. Zapraszamy do lektury!

Co to jest sól i jak powstaje?

Sól to minerał, który składa się głównie z chlorku sodu (NaCl), niezbędnego dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Sól reguluje gospodarkę wodną, przewodzenie impulsów nerwowych i skurcze mięśni. Nadaje smak i przedłuża trwałość żywności, ale jej nadmiar może być szkodliwy dla zdrowia, prowadząc do nadciśnienia, chorób serca czy raka żołądka.

Powstaje przez odparowanie wody z solanki, czyli roztworu soli w wodzie. W zależności od źródła i sposobu jej przetwarzania, wyróżnia się trzy główne rodzaje soli: kuchenną, morską i kamienną.

• Sól kuchenna, czyli warzona, to otrzymywana z solanki pochodzącej z soli kamiennej. Jest oczyszczana, wybielana i wzbogacana w jod, aby zapobiegać niedoborom tego pierwiastka. Sól kuchenna zawiera około 98% NaCl i niewiele innych minerałów.
• Sól morska otrzymywana z solanki pochodzącej z wody morskiej lub słonawej. Jest naturalna, zachowuje większość pierwiastków śladowych, takich jak magnez, potas, wapń czy żelazo. Sól morska ma różne kolory i smaki, w zależności od miejsca pochodzenia i zanieczyszczeń. Zawiera około 85% NaCl i 15% innych minerałów.
• Sól kamienna, czyli skalna, otrzymywana z wyschniętych prehistorycznych mórz i jezior. Jest najstarsza i najmniej przetworzona, ma różne odcienie, od białego, przez szary, aż po różowy. Zawiera około 95% NaCl i 5% innych minerałów. Rodzajem soli kamiennej jest himalajska, która pochodzi z pakistańskiego regionu Pendżab, oddalonego od Himalajów o kilkaset kilometrów.

Czy sól himalajska jest lepsza od kuchennej?

Sól himalajska jest często uważana za lepszą od kuchennej, ponieważ ma więcej minerałów, mniej sodu i jest mniej przetworzona. Jednak czy te różnice mają znaczenie dla naszego zdrowia? Oto kilka faktów, które należy wziąć pod uwagę:

• Zawiera około 677 mg sodu w porcji 6 gram. W tej samej porcji sól kuchenna zawiera aż 2325 mg sodu, czyli prawie 3,5 razy więcej. Zastąpienie soli kuchennej solą himalajską może więc pomóc w zmniejszeniu spożycia sodu, co jest korzystne dla osób z nadciśnieniem lub problemami z układem sercowo-naczyniowym.
• Sól himalajska zawiera około 84 pierwiastków śladowych, takich jak żelazo, magnez, potas, wapń, cynk czy jod. Jednak ich ilość jest bardzo niska w porównaniu z zapotrzebowaniem organizmu. Na przykład, porcja 6 gram soli himalajskiej dostarcza tylko 0,2 mg żelaza, podczas gdy zalecane dzienne spożycie dla dorosłych wynosi 8-18 mg . Aby uzupełnić niedobory minerałów, lepiej jest sięgać po inne źródła, takie jak warzywa, owoce, orzechy, nasiona czy produkty zbożowe.
• Jest mniej przetworzona i nie zawiera dodatków, takich jak środki przeciwzbrylające czy jod. Może to być zaletą dla osób, które chcą unikać sztucznych substancji lub mają alergie na niektóre z nich. Jednak brak jodu w soli himalajskiej może być problemem dla osób, które nie dostarczają go w wystarczającej ilości z innych produktów, takich jak ryby, owoce morza, nabiał czy jaja. Niedobór jodu może prowadzić do chorób tarczycy, takich jak wole, niedoczynność czy nadczynność .

Podsumowanie

Podsumowując, sól himalajska i kuchenna mają podobny skład chemiczny, ale różnią się ilością sodu i minerałów. Nie ma jednak jednoznacznych dowodów, że  jest zdrowsza od kuchennej. Ważniejsze jest, aby kontrolować ilość soli w diecie i uzupełniać jod i inne pierwiastki z różnorodnych źródeł. Jeśli jednak lubisz smak i kolor himalajskiej, możesz ją stosować jako alternatywę dla kuchennej, pamiętając o jej cenie i dostępności.