Które rodzaje makaronów będą odpowiednie dla osób z insulinoopornością?

Osoby cierpiące na insulinooporność często po zakończonym posiłku czują narastające zmęczenie oraz senność. Źle skomponowane dania, z zaburzoną proporcją węglowodanów w stosunku do innych makroskładników, powodują wrzut insuliny, w efekcie pogarszając samopoczucie. Jakich zasad warto się trzymać i które rodzaje makaronów będą więc najodpowiedniejsze odpowiednie dla osób z insulinoopornością?

Które rodzaje makaronów będą odpowiednie dla osób z insulinoopornością?

Osoby cierpiące na insulinooporność powinny wybierać makarony pełnoziarniste, gryczane, orkiszowe lub z mąki twardej durum. Dobrym wyborem będzie także makaron ze strączków, który dodatkowo posiada więcej białka, korzystnie wpływającego na glikemię. Z podobnego względu lepszym wyborem od jasnego makaronu będzie ten razowy. Spożywanie jasnego makaronu przy insulinooporności także nie jest zabronione. W tym przypadku wskazane jest jednak przestrzeganie kilku zasad, które pozwolą utrzymać glikemię na stabilnym poziomie. Szeroki wybór różnorodnych makaronów polecanych przy insulinooporności można odnaleźć  w sklepie internetowym: sklep.biobabalscy.pl.

Jak włączyć makaron do diety przy insulinooporności?

Pełnoziarniste lub razowe makarony najczęściej powinny trafiać do koszyków osób insulinoopornych. Jednakże raz na jakiś czas dopuszcza się możliwość spożycia białego, pszennego odpowiednika. Niezależnie od wyboru, należy zadbać o prawidłowe zbilansowanie posiłku. Oznacza to, że osoba chorująca na insulinooporność nie powinna spożywać dań złożonych tylko z węglowodanów. Oznacza to, że do makaronu zaleca się dodawanie źródła białka, zdrowych tłuszczy oraz błonnika. Ta drobna zmiana przełoży się na delikatny wzrost glukozy, co z kolei zaowocuje lepszym samopoczuciem po posiłku!

Równie ważną kwestią jest także właściwe przygotowanie makaronu! Wersja półtwarda będzie charakteryzowała się niższym indeksem glikemicznym, co korzystniej wpłynie na poziom cukru we krwi. Ponadto, warto przed spożyciem schłodzić danie w lodówce. W niższej temperaturze wytwarza się tzw. skrobia oporna, która nie jest trawiona przez organizm ludzki. Przełoży się to na nieco mniejszą ilość spożytych węglowodanów. Ponadto skrobia wykazująca działanie prebiotyczne, pozytywnie wpłynie na pracę jelit. Warto wiedzieć, że po schłodzeniu danie z makaronem z powodzeniem może zostać ponownie podgrzane!

W przypadku posiłków bogatych w węglowodany warto dodać porcję warzyw przed posiłkiem. Mogą to być warzywa świeże bądź także kiszone. Ta prosta zmiana spowoduje niższą glikemię po posiłkową. Warto także wiedzieć, że przy insulinooporności kolejność jedzenia także ma istotne znaczenie. Najkorzystniejszą konfiguracją jest rozpoczynanie od warzyw, następnie białka, tłuszczu i węglowodanów na końcu. Nie zawsze jednak jest to możliwe, w tym przypadku zaleca się poprzedzanie posiłku porcją warzyw!

W przypadku osób insulinoopornych niezwykle istotne jest także dbanie o odpowiednią ilość ruchu i aktywności fizycznej. Po posiłku bogatym w węglowodany warto wybrać się na krótki spacer! Ruch ustabilizuje poziom glukozy we krwi, dzięki czemu jej nadmiar nie pobudzi trzustki do intensywniejszej pracy.