Jak długo przechowywać ugotowany makaron w lodówce?

Udostępnij:
CZAS CZYTANIA: 3 minuty

Ugotowany makaron to jedna z najpopularniejszych potraw na świecie. Zazwyczaj wytwarzany z pszenicy, ale istnieje wiele innych alternatyw, jak z groszku, soczewicy, fasoli i inne bezglutenowe.

Chociaż zapakowany makaron może zalegać w Twojej spiżarni przez miesiące, pewnie się zastanawiasz, jak długo pozostanie wieży po ugotowaniu.

Jak długo ugotowany makaron wytrzymuje w lodówce?

Podobnie jak inne potrawy, ugotowany makaron należy przechowywać w lodówce.

Ponieważ ugotowany makaron zawiera wilgoć, która ostatecznie doprowadzi do rozwoju pleśni, a niższe temperatury spowalniają proces psucia.

Trwałość różnych rodzajów makaronów w lodówce zależy w dużej mierze od jego głównego składnika i czy też zawartości jajek.

Oto, jak długo różne rodzaje makaronów wytrzymują w lodówce:

  • Świeży makaron pszenny domowej roboty: 4-5 dni
  • Gotowy świeży makaron pszenny kupiony w sklepie: 1–3 dni
  • Makaron pszenny ugotowany w domu: 3–5 dni
  • Makaron na bazie soczewicy, fasoli lub grochu: 3–5 dni
  • Bezglutenowy makaron: 3–5 dni
  • Tortellini lub inny makaron nadziewany: 3–5 dni
  • Lasagna lub inny makaron gotowany z sosem: 5 dni

Zwróć uwagę, że są to ogólne wytyczne, a poszczególne dania mogą mieć różną trwałość. Możesz założyć, że większość gotowanego makaronu wytrzyma nie dłużej niż 1 tydzień.

Ale ważne, aby obejrzeć makaron i upewnić się, że nie ma żadnych oznak zepsucia, zanim go zjesz.

Jak rozpoznać, że ugotowany makaron się zepsuł?makaron pleśń

Zwykle można stwierdzić, czy makaron się zepsuł, oglądając go i wąchając.

Jedną z najbardziej widocznych oznak zepsutego makaronu jest śluzowaty lub lepki wygląd, co zwykle występuje tuż przed pojawieniem się pleśni.

Możesz również zauważyć, że ma nalot lub szarawe lub białawe przebarwienia.

Czasami możesz wyczuć, że makaron zaczął się psuć i powinien zostać wyrzucony.

Co się dzieje po zjedzeniu zepsutego makaronu?

Po zjedzeniu zepsutego makaronu mogą wystąpić objawy zatrucia pokarmowego, od łagodnego do ciężkiego, w zależności od tego, co wyrośnie na makaronie.

Najczęstsze objawy mają charakter żołądkowo-jelitowy, powodując rozstrój żołądka, biegunkę i wymioty.

Jednym z najczęstszych patogenów, który może rosnąć na makaronie, jest B. cereus, który może spowodować skurcze, nudności, biegunkę i wymioty. W ciężkich przypadkach ta bakteria powoduje śmierć.

Jeśli zjesz stary makaron, który zawiera inne składniki, takie jak mięso, jajka lub produkty mleczne, bardziej prawdopodobne jest, że zostaniesz narażony na Salmonelle, Campylobacter, Clostridium lub Listerie.

Aby zminimalizować ryzyko chorób przenoszonych przez żywność w wyniku zjedzenia nieświeżego makaronu, najlepiej obejrzeć makaron przed spożyciem i stosuj odpowiednie przechowywanie.

Jak przechowywać ugotowany makaron?

Po ugotowaniu makaronu pozostaw do ostygnięcia, a następnie wychładzaj w lodówce przez 2 godziny.

Wilgoć uwięziona w zamkniętym pojemniku z ciepłym makaronem może stworzyć idealne środowisko dla rozwoju bakterii lub pleśni.

Makaron w lodówce należy przechowywać w płytkich, szczelnych pojemnikach lub w zamykanych torebkach.

Pomocne może być dodanie do ugotowanego makaronu odrobiny oliwy, aby nie sklejał się zbyt mocno w lodówce.

Jak bezpiecznie podgrzać resztki makaronu?

Resztki makaronu, możesz zjeść bezpośrednio z lodówki lub podgrzać, korzystając z kilku metod.

Jeśli masz sam makaron bez sosu, możesz go podgrzać, umieszczając go w sitku i zanurzając we wrzącej wodzie na około 30–60 sekund.

Resztki makaronu z sosem można umieścić w naczyniu żaroodpornym i podgrzewać w piekarniku przez około 20 minut w temperaturze 170 ° C.

Można go również umieścić na patelni i podgrzać na średnim ogniu, delikatnie mieszając.

Zamykane pojemniki, nadające się do kuchenek mikrofalowych, również są dobre do podgrzewania makaronu, delikatnie mieszając, aż nie będzie żadnych zimnych miejsc.

W przypadku ponownego podgrzewania pamiętaj, aby osiągnąć temperaturę co najmniej 70 ° C i zjeść go w ciągu 2 godzin, aby zapobiec rozwojowi bakterii.

Udostępnij: