SPIS TREŚCI
Rabarbar ma długie, włókniste łodygi, od ciemnoczerwonej do bladozielonej. Są one najczęściej spożywane z cukrem ze względu na ich bardzo kwaśny smak. Natomiast jego duże ciemnozielone liście rabarbaru wyglądające trochę jak szpinak nie są spożywane z obawy, że są trujące lub niejadalne.
Ten artykuł zawiera wszystkie potrzebne informacje na temat liści rabarbaru.
Wysoka zawartość kwasu szczawiowego w rabarbarze
Liście rabarbaru są uważane za niejadalne ze względu na wysokie stężenie kwasu szczawiowego. Tak naprawdę zarówno łodygi, jak i liście zawierają kwas szczawiowy, ale liście mają go znacznie więcej.
Kwas szczawiowy to naturalna substancja występująca w wielu roślinach, w tym w warzywach liściastych, owocach, orzechach, nasionach i kakao.
Rabarbar zawiera około 570–1 900 mg szczawianu na 100 gramów. Liście zawierają najwięcej szczawianu, który stanowi 0,5–1,0% liścia.
Zbyt dużo szczawianów w organizmie może prowadzić do stanu zwanego hiperoksalurią, która występuje, gdy nadmiar szczawianów jest wydalany z moczem. Może to również prowadzić do gromadzenia się kryształów szczawianu wapnia w narządach.
W nerkach może to prowadzić do tworzenia się kamieni i ostatecznie do niewydolności nerek.
Objawy łagodnego zatrucia liśćmi rabarbaru obejmują wymioty i biegunkę, które ustępują w ciągu kilku godzin. Poważniejsza toksyczność szczawianowa powoduje ból gardła, trudności w połykaniu, nudności, wymioty (czasami z krwią), biegunkę i ból brzucha.
Bardzo poważne objawy obejmują niewydolność nerek, drętwienie, drżenie mięśni i skurcze.
Zatrucia liśćmi rabarbaru są rzadkie
Istnieje bardzo niewiele doniesień o śmiertelnym lub nieśmiertelnym zatruciu spowodowanym jedzeniem liści rabarbaru.
Średnia śmiertelna dawka szczawianu szacowana jest na 375 mg na kg masy ciała, co stanowi około 26,3 gramów dla osoby ważącej 70 kg.
Oznacza to, że taka osoba musiałaby zjeść 2,6–5,3 kg liści rabarbaru, aby otrzymać śmiertelną dawkę szczawianu.
Jednak śmiertelne dawka była również zgłaszana przy niższych poziomach spożycia.
Podczas I wojny światowej zalecano spożywanie liści rabarbaru, jako substytutu niedostępnych wówczas warzyw. Co doprowadziło do doniesień o kilku zatruciach i zgonach. Pojawiły się również doniesienia o zatruciach w latach sześćdziesiątych XX wieku. Ale bardzo rzadko je się liście rabarbaru, w ostatnich czasach nie ma informacji o zgonach z powodu zjedzenia jego liści.
Istnieją jednak przypadki osób, u których dochodzi do uszkodzenia nerek w wyniku spożywania dużych ilości łodyg rabarbaru, które zawierają również kwas szczawiowy.
Ponadto niektórzy ludzie są bardziej podatni na rozwój kamieni nerkowych i uszkodzenie nerek przez szczawiany. Obejmuje to osoby z określonymi chorobami genetycznymi, a także osoby z istniejącym uszkodzeniem nerek, wysokim spożyciem witaminy C lub niedoborem witaminy B6.
Sugerowano również, że zarówno śmiertelne, jak i zwykłe zatrucie liści rabarbaru może być spowodowane inną substancją znaną, jako glikozydy antrachinonowe a nie kwasem szczawiowym. Potrzebne są jednak dalsze badania.
Dlaczego rabarbar jest kwaśny?
Rabarbar jest prawdopodobnie najbardziej kwaśnym warzywem, jakie można znaleźć.
Jego kwasowość wynika głównie z wysokiego poziomu kwasu jabłkowego i szczawiowego . Kwas jabłkowy jest jednym z najczęściej występujących w roślinach kwasów i przyczynia się do kwaśnego smaku wielu owoców i warzyw.
Co ciekawe, rabarbar rosnący w ciemności, jest mniej kwaśny i delikatniejszy
Podsumowując
Liście rabarbaru zawierają duże ilości kwasu szczawiowego, który zjadany w większych ilościach może powodować problemy zdrowotne.
Objawy toksyczności obejmują łagodne objawy żołądkowo-jelitowe, a także poważniejsze problemy, takie jak kamienie nerkowe i niewydolność nerek.
Chociaż doniesienia o zatruciach są rzadkie, najlepiej unikać jedzenia liści rabarbaru, szczególnie, jeśli masz jakąkolwiek chorobę, która zwiększa ryzyko wystąpienia kamieni nerkowych.